birinci tekil ve birinci çoğul farkındalık

II.

Sandığa kilitledik sandık.
Dolaba dolana dolana
Yosun kitleri yaptık
Sandık ki halatlar çekmez


Ellerimizde çiğneme tabletleri
Yutuyoruz, oluyoruz
Yok, yok! Oluyoruz...
Beyin dediğin bir naniklik cücük,
Beyin,
sarsın çarşafı sana
Sarsın da simsiyah
Görme, görme! Oluyoruz
Eteğin altından doluyoruz
Çünkü biz buyuz, çünkü soyuz
Ne gösteriyorsak tam da oyuz
Sağ elle sola işaret verip
Sağımızı yoruyoruz 
Kalanlar ayrı alem
Çünkü biz yok, yok!
Oluyoruz!

Ve cüzzam toprağa aktıkça
Toprak çürüdükçe,
Kahverengi ceset torbası
Ya o mavi? Yağcı yuvası.

En kalabalık anımızda
İkişer nokta belirir kafamızda
Biz yok, yok!
Biz diye bir şey yok
Sadece yavaşça;
Hepimiz ölüyoruz.