Şubat 17, 2008

hal_i takip


Dönünce; sağımı,bıraktığım duvar kütlesiyle,
Aynı anda ama göz kenarlarımdan, seni
Bebeğimden değil
Bilirsin ışık düştü mü,benimki de içine çekilir
Senin kadar suçlu
Ama daha koyu ve sabit tonu

3 yorum:

Adsız dedi ki...

bu bana hüzünlü sanki ölmekte olan birinin hayata dair düşünceleri ve sanki ölmesinin bile umrunda olmaması bir zaman sonra düşüncelerinin de sabit bir hal almasını çağrıştırdı..çok beğendim hüzünlü ama çok güzel..:)

Adsız dedi ki...

bana daha çok bi doğuş gibi geldi..herkesden habersiz.

eque dedi ki...

affetmenin doğuşu.özlediğini gizlemeye çalışmanın.