cup



a ship on air

to the tip of the mountain

under, is a pot filled with rocks

mountain tip. a female horse awaits,

carrying on her back a slug

a bird on top of that faces towards

a twin bodied giraffe

looking opposites

loads of higher talks

lots of under talks

and a dark bottom keeps 
and holds

I see a horizon

between the talk bubbles of the giraffes

somebody meditating in his mind

who goes towards

flying like an eagle to 
the rock goat

sitting above a bridge

there is a train

goes. I see no future

only complications

load of worries and hopes

a search for love

between the dark matters

a slope with a fall of air

filling a pot of rocks

a women facing future

like a virgin mary, a chin drops,

she gazes down to the bottom

left corner of the pot,

under the top rock

where the fall flows

*to the turkish coffee

daffodil

chlorine of water
squeezing pot
my onion is uncovered
and rot
humid soap, toxic warmth
some whistle. perhaps a song
five minutes of sun in the neighbourhood
maybe one of my leaves is lucky
another turns to a dead-gold

she cuts me
I cry out
do I prefer the bite by a spider?
or turning bold
I drop another.

washed cruelly by chlorinated water
grown over tall
and break my ball
from its ‘’O’’ solar plexus, its centre
my roots are
all rot, soaped, alive


waiting to be saved
either by life or death

bencil

bağlamak istiyorum onu öpmek için 

her istediğimde sevmek için

ve o düşünmeye başlayınca

beynini bantlıyorum

çünkü sevgi değil içimdeki baskın canavar

o her fırsatta kendini kollar

ve sevilirse korkunç bir acı ile kıvranırdı

sevgiyi bantlıyorum

ellerimi tut ve götür beni

bu kederli topraklardan

kederi de al götür

ve unut, demirden zihnini

beni unut, yeniden sev,

her gün unut

ve yine sev

çünkü belki içimdeki

en kurak toprağın can suyu

senin tükürüğünde

öp, kokla ve sev, bırakacağım

sonra kollarımı açarak
en derin yarığı oluşturacağım, seni yutacak

ağzımdan çıkacak sözler

zehirli bir yılan gibi uyuşturduğunda

benim olduğunu sanacağım

baygın bedenini yutacağım

ve bu büyük lokma beni boğacak

azgın sonum olacak

sabah ödülleri

ödü düşmüş küçük balığın

akşam ağına takılınca

sabaha kadar çırpındıysa da

ufalanmış ekmekler gibi dağılıp suya karışamamış

bir bıçak yarmış karnını

tüm organlarını ve solungaçlarını

hala atan kalbini

kayalıklarda bırakmış

küçük bir kız çocuğu

denizden çıkan balığın kalbini

kayalıklarda bedensiz atarken bulduğunda

sordu

neden bedensiz bir kalp atar?

yalnız bir kalp neden yaşar?

yaşamıyor ki dediler. onun tek bildiği atmak

ama baba

bildiğini hala yapabilen

yaşamıyor mudur gerçekten?

otomatik o dediler, düşünmüyor

ve ben düşünüyordum

ama yaşamıyor

10-3-2017